ประวัติวัดจินดาราม
          พื้นที่  (พ.ศ. ๒๕๕๐-๒๕๐๐) นับย้อนอดีตไปราว ๑๐๐ ปีให้หลัง ก่อนจะมาเป็นวัดจินดารามอย่างที่เราเห็นในปัจจุบันนั้น อาณาบริเวณในแถบนี้ยังคงเป็นป่าดงเต็มไปด้วยสิงสาลาสัตว์ รกชัฏไปด้วยรุกขชาติ ไร้ชาวบ้านอยู่อาศัย เป็นที่สัญจรไปมาของผู้คนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ใกล้เคียงซึ่งโดยส่วนมากเลี้ยงชีพด้วยเกษตรกรรม โดยแรกเริ่มมีหมู่บ้านเก่าแก่มาแต่ก่อน ๒ หมู่บ้าน คือ ในด้านทิศเหนือ มีหมู่บ้านชื่อว่า บ้านน้ำเกลี้ยง และ ในด้านทิศตะวันตกเฉียงใต้ มีอีกหมู่บ้านชื่อว่า บ้านสบาย ซึ่งเดิมทีพื้นที่ในแถบนี้ขึ้นตรงต่อตำบลเขิน อำเภอกันทรารมย์ จังหวัดศรีสะเกษ ต่อมาชาวบ้านที่อาศัยอยู่ที่บ้านสบายเดิมได้ขยับขยายที่อยู่อาศัยมาสร้างเหย้าสร้างเรือนทำมาหากินในพื้นที่สัญจรไปมาระหว่างสองหมู่บ้านนั้นจึงเริ่มมีบ้านเรือนมากขึ้นตามลำดับ ทั้งนี้ ก็เพราะประชาชนทยอยอพยพมาตั้งถิ่นฐานอันเหมาะสมแก่การดำเนินชีวิต ซึ่งมีทั้งคนในพื้นที่ใกล้เคียงและพื้นที่อื่น ๆ ผสมปนเปกันไป
         (พ.ศ. ๒๕๐๐-๒๕๓๐) เมื่อกาลสมัยผ่านพ้นไป จากเดิมที่มีบ้านเรือนเพียงสองสามหลังคา ต่อมาได้เพิ่มมากขึ้นจนกลายเป็นชุมชนอีก ๒ ชุมชนในอาณาบริเวณเป็นที่สัญจรไปมาของหมู่บ้านใหญ่สองหมู่บ้านนั้น นั่นก็คือ ชุมชนหมู่บ้านหนองแลง และชุมชนหมู่บ้านหนองระไง ระหว่าง ๒ ชุมชนชุมชนบ้านหนองแลงเปรียบเสมือนพี่ ส่วนชุมชนบ้านหนองระไงเปรียบเสมือนน้อง เพราะบ้านหนองแลงเป็นชุมชนที่หนาแน่นขึ้นก่อน มีเสาหลักทั้ง ๓ เสาคือ บ้าน วัด และโรงเรียน ทั้งสองหมู่บ้านต่างได้พึ่งพาอาศัยกัน โดยเฉพาะชุมชนบ้านหนองระไงได้ไปร่วมพิธีกรรม ทำบุญสุนทานหรือบุญประเพณีทางศาสนาร่วมกับพี่น้องชาวบ้านหนองแลงอยู่เนืองๆ เนื่องด้วยขณะนั้นชุมชนบ้านหนองระไงยังไม่มีวัดเป็นที่ยึดเหนี่ยวทางจิตใจ
        ย้อนอดีตไปราว ๕๐ ปีให้หลังก่อนถึงปัจจุบันเมื่อมชุมชนเกิดขึ้นในเพ็ญรถขับเป็นป่าดงเพิ่มขึ้น ๒ ชุมชนกลายเป็น ๔ ชุมชนในพื้นที่สัญจรไปมาเคียงกันพื้นที่ในบริเวณนี้ก็ยังไม่เจริญยังคงเป็นพื้นที่ไม่มีไฟฟ้าใช้อยู่ก่อน แต่คงเป็นพื้นที่ที่มีป่าดงรออยู่บ้างโดยเฉพาะบริเวณทางด้านทิศเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือของหมู่บ้านหนองระดิ่งซึ่งเป็นที่ตั้งของป่าแถนต่อมาภายหลังเมื่อเป็นอำเภอน้ำเกลี้ยงขึ้นสมบูรณ์ชุมชนบ้านหนองแสงและหนองระใจจึงได้ชื่นกับตำบลรุ่งระวีหลังจากนั้นความเจริญต่างๆก็เริ่มตามมาโดยเริ่มจากการมีไฟฟ้าใช้ แต่ถึงอย่างไรก็ตามในสมัยนั้นบริเวณแถบนี้ก็ยังคงเป็นถิ่นฐานทุรกันดารห่างไกลความเจริญอยู่มาก (พ.ศ. ๒๕๓๐-ปัจจุบัน) กล่าวเฉพาะชุมชนบ้านหนองระวังในขณะนั้นยังคงไม่มีวัดที่ถูกต้องไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยวทางจิตใจมีเพียงสำนักสงฆ์เล็ก ๆ ซึ่งมีให้คร่ำคร่อยู่เพียงหลังเดียวตั้งอยู่ในพื้นที่ป่ารกชัฏริมฝั่งหนองน้ำทางด้านทิศตะวันออกค่อนเฉียงเหนือของหมู่บ้านพอเป็นที่พำนักจำพรรษาของพระสงฆ์ซึ่งชาวบ้านได้ร่วมแรงร่วมใจกันสร้างขึ้นเพื่อให้มีศาสนสถานเป็นที่ทำบุญประเพณีทางศาสนาซึ่งเดิมที่มีพระสงฆ์อยู่จําพรรษาเพียงรูปเดียวหรือของรูปเท่านั้นพอพระสงฆ์ที่จำพรรษาได้ลาสิกขาหรือจาริกแสวงบุญไปยังที่อื่นกุกก็ถูกปล่อยร้างไว้เมื่อถูกพายุพัดฝนตกรครัวก็คร่ำคร่าผุพังเพราะไม่มีผู้ดูแลรักษา
การสร้างวัด
        ต่อมาเมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๕๓๑ ผู้นำหมู่บ้านหนองระไงนำโดยผู้ใหญ่บ้านในสมัยนั้นโดยความเห็นชอบของชาวบ้านได้ไปอาราธนาพระอภินันท์กลยาโณ (ซึ่งต่อมาคือพระครูจินดากัลยาณกิจเจ้าอาวาสรูปปัจจุบัน) มาอยู่จำพรรษาและได้ถวายการอุปถัมภ์บำรุงด้วยปัจจัย ๔ เป็นอย่างดีนับเป็นโชคดีของชาวบ้านหนองระฆังที่ได้พระสงฆ์นักพัฒนาผู้มอบกายถวายชีวิตเป็นพุทธบูชามาเป็นเนื้อนาบุญโดยท่านได้ตั้งใจประพฤติปฏิบัติดำรงตนตามหลักพระธรรมวินัย
น่าพาญาติโยมสร้างและพัฒนาอารามเรื่อยมาตามลำดับตั้งแต่ต้นโดยเริ่มจากการสร้างเสนาสนะกุฎีที่พักสงฆ์ที่สำคัญขึ้นจนได้รับหนังสืออนุญาตให้ตั้งวัดอย่างถูกต้องเมื่อวันที่ ๒๐ กันยายน ๒๕๕๓ ซึ่งเดิมที่วัดจินดารามมีนามว่า“ วัดท่าวารีหนองระฆังต่อมาจึงได้ปรากฏนามว่า“ วัดจินดาราม” ฐานะเป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์มหานิกายตั้งอยู่ที่บ้านหนองระไงหมู่ที่ 7 ตำบลทุ่งระวีอำเภอน้ำเกลี้ยงจังหวัดศรีสะเกษในเนื้อที่ประมาณ ๒๓ ไร่เศษซึ่งบริจาคโดยนายแก้วใสราษฎรบ้านหนองระไงในช่วงแรกของการเริ่มสร้างและพัฒนาวัดนั้นพื้นที่ในบริเวณตั้งวัดในปัจจุบันนี้ยังคงมีป่ารกชัฏการคมนาคมไม่สะดวกเนื่องจากถนนหนทางยังไม่ถูกตัดผ่านมีเพียงแค่ทางทรายลักษณะเหมือนทางเกวียนเป็นที่สัญจรผ่านไปมาจนต่อมาเมื่อวัดได้รับการพัฒนาอย่างต่อเนื่องกอปรกับถิ่นฐานบ้านช่องของราษฎรชาวบ้านหนองระไงในละแวกใกล้เคียงหนาแน่นขึ้นทางการจึงได้มีการตัดถนนผ่านเป็นถนนลูกรังพอทำให้การสัญจรไปมาสะดวกมากขึ้นในส่วนของการสร้างและการพัฒนาวัดเจ้าอาวาสรูปปัจจุบันได้นำพาญาติโยมผู้มีศรัทธาเลื่อมใสจากต่างถิ่นฐานเช่นจังหวัดกรุงเทพมหานครชลบุรีระยองบุรีรัมย์รวมถึงลูกศิษย์ลูกหาในพื้นที่ใกล้เคียงโดยเฉพาะญาติโยมชาวบ้านหนองระฆังสร้างและพัฒนาวัดโดยพุทธศาสนิกชนทั้งหลายได้ร่วมด้วยช่วยกันบริจาคปัจจัยอุปถัมภ์บำรุงวัดจินดารามเพื่อใช้ในการก่อสร้างและพัฒนาวัดเรื่อยมาจนเมื่อวันที่ ๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๓ จึงได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเป็นวัดที่ถูกต้องสมบูรณ์ในทางพระพุทธศาสนามีเสนาสนะน้อยใหญ่อันประกอบไปด้วย
อุโบสถทรงไทยประยุกต์กว้าง ๑๒ เมตรยาว ๒๕ เมตร
กุฏิรับรองและสำนักงานรองเจ้าคณะอำเภอ ๑ หลัง
กุฏิสงฆ์กว้าง 5 เมตรยาว ๑๐ เมตร ๕ หลัง
ศาลาการเปรียญกว้าง ๒๐ เมตรยาว ๓๐ เมตร
อาคารศูนย์อบรมเด็กก่อนเกณฑ์ในวัด ๑ หลัง
ห้องสมุดและอาคารพิพิธภัณฑ์ ๑ หลัง
ศาลาโรงครัว
สนามเด็กเล่น
ห้องสุขาสาธารณะรวม ๓๐ ห้อง
เมรุ
ศาลาบำเพ็ญกุศล ๑ หลัง
หอระฆัง
กุฏิเจ้าอาวาส
ซุ้มประตูและกำแพงวัด·
        นอกจากวัดจินดารามจะมีเสนาสนะน้อยใหญ่สำหรับอยู่จำพรรษาปฏิบัติศาสนกิจของพระสงฆ์แล้วยังมีการปรับภูมิทัศน์รอบวัดให้มีความร่มรื่นสวยงามให้เหมาะแก่การเป็นที่ตั้งแห่งการบำเพ็ญกุศลและกิจกรรมทางพระพุทธศาสนาอนึ่งวัดจินดารามเป็นวัดที่สนับสนุนการศึกษาพระปริยัติธรรมของพระภิกษุสามเณรส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมของเยาวชนมีการจัดปฏิบัติธรรมและบวชสามเณรภาคฤดูร้อนเป็นประจำทุก ๆ ปีนับเป็นวัด ๆ หนึ่งที่มีผลงานด้านการพัฒนาทีเด่นและเป็นวัดที่มีชื่อเสียงในจังหวัดศรีสะเกษโดยเกียรติประวัติล่าสุดได้รับการคัดเลือกให้เป็นวัดอุทยานการศึกษาประจำจังหวัดศรีสะเกษวัดจินดาราม

Google Map Link
กดดู