วัดชัยสว่าง  เดิมชื่อว่าวัดบ้านอังเอิน  ตั้งขึ้นเมื่อประมาณ  พ.ศ. 2429  ลักษณะเป็นสำนักสงฆ์    อาคารหลังไม้มุ่งด้วยหญ้าคาใช้กกสานขัดแตะเป็น
ฝากั้น  ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของหมู่บ้านจังเอิน    มีพระภิกษุสามเณรจำพรรษา    อยู่ด้วยกัน  6  รูป     คือ  พระจารย์มั่ง  จังอินทร์  (เจ้าอาวาส)
พระนัน   ดวงงาม,  พระพิมพ์   สาลี,  สามเณรบุญมา   อินทร์แก้ว,  สามเณรบุญศรี    อินทร์แก้ว ,สามเณรดำ   อินทร์แก้ว   
ต่อมาประมาณ  พ.ศ. 2442  พระอาจารย์มั่ง  ได้ลาสมณเพศ  ในเวลาต่อมา  ได้รับเลือกตั้งเป็นกำนันตำบลเมืองหลวง อำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ  และต่อมาไม่นานไม่มีพระภิกษุสามเณรจำพรรษาจึงกลายเป็นวัดร้าง  และร้างอยู่ประมาณ  38 ปี
            ต่อมาประมาณ  พ.ศ. 2480  สมัยผู้ใหญ่เปอะ  อินทร์แก้ว  ได้มีนายแดง  ประดาห์  ได้ซื้อที่ดินของ  นางทอง  มะยา  หลานของนางเมา  ประดาห์  เป็นจำนวนเงิน  15 บาท   และได้บริจาคบ้านไม้ 1 หลัง    ให้สร้างวัด  (บริเวณปัจจุบัน)   เป็นบ้านไม้เสา  12  ต้น      สร้างโดยพระอาจารย์พุฒ  พรหมเมา
( ต่อมาได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาส )      ร่วมกับพระอาจารย์สอน   สุดศรี,    สามเณรสิงห์   มะยา,   สามเณรบุตร   มะยา,     สามเณรว่อง   อินทร์แก้ว,   สามเณรสุวรรณ  บัวพร,   สามเณรเก็ง    สาลี,  สามเณรเสาร์   จังอินทร์,   สามเณรพันธ์   จังอินทร์,   สามเณรทองดี   พรหมเมา,   ได้ร่วมกันก่อตั้งจัดสร้างขึ้นและชาวบ้านได้ร่วมกันบริจาคทรัพย์เป็นจำนวนเงินหนึ่ง  ซื้อบ้านของนางพอง  บ้านนาทุ่ง
มาสร้างวัดเพิ่มเติม  และทางวัดจึงได้ขออนุญาตจัดตั้งวัด  และได้เปลี่ยนชื่อวัดจากวัดบ้านจังเอิน เป็นวัดชัยสว่าง  และทางการได้ประกาศเป็นวัดที่ถูกต้อง
               เมื่อประมาณ พ.ศ. 2489  ได้ทำการสร้างศาลาการเปรียญขึ้น เป็นอาคารไม้สองชั้น  มุงหญ้าคาใช้เป็นโรงเรียน  ต่อมา  พ.ศ. 2497  จึงได้แต่งตั้งโรงเรียน ชื่อว่าโรงเรียนศาลาวัดบ้านจังเอินต่อมาพระอาจารย์พุฒ  พรหม  ได้ลาสมณเพศ  ชาวบ้านจึงได้ไปนิมนต์พระอาจารย์ทองอินทร์  สิงห์เจริญ  จากวัดหนองห้าง  มาเป็นเจ้าอาวาสแทน  และได้เริ่มสร้างพระอุโบสถขึ้น  แบบอาคารไม้เสาไม้  มุ่งด้วยแผ่นไม้ต่อมาพระอาจารย์ทองอินทร์  สิงห์เจริญ  ได้ลาสมณเพศ  พระอาจารย์บุญทอง    ศิริบัว  ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสแทน  แล้วต่อมาท่านก็ได้รื้ออาคารพระอุโบสถหลังเก่าลง แล้วสร้างหลังใหม่ขึ้นเป็นอาคารอิฐแดง ( ทำเอง )  เสาไม้มุงสังกะสี  และได้ขอพระราชทานวิสูงคามสีมา  และทางราชการได้ประกาศพระราชทานวิสูงคามสีมา  เมื่อวันที่  24  กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2498    สมัยนายอำเภออุทุมพรพิสัย  และได้จัดงานผูกพัทธสีมา  ฝังลูกนิมิต เมื่อ พ.ศ.2499 ต่อมาได้รื้อศาลาหลัง เก่าซึ่งชำรุดทรุดโทรมมาก  และได้สร้างขึ้นใหม่  ต่อมา  พ.ศ. 2503  พระอาจารย์บุญทอง  ศิริบัว  ได้ลาสมณเพศ  ชาวบ้านจึงได้ไปนิมนต์หลวงพ่อจันทร์  วัดบ้านจานแสนไชย  มารักษาการแทนเจ้าอาวาส  ต่อมาไม่นานหลวงพ่อจันทร์ ก็ได้ขอลากลับไปอยู่วัดเดิม    ชาวบ้านจึงได้นิมนต์หลวงพ่อลี     จากวัดเมืองหลวงมารักษาการแทนเจ้าอาวาส  ต่อมาหลวงพ่อลี  ลากลับไปอยู่วัดเดิม
             พระอาจารย์เจริญ  สุขกาโม   จึงได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาส    ต่อมาหลวงพ่อทองดำ  อุตฺตโม  ซึ่งเดินทางมาจากวัดคลองขวาง   จังหวัดนนทบุรี ได้ขอรื้อพระอุโบสถลง  และเริ่มทำการก่อสร้างเป็นแบบอิฐบล็อกตัน ( ทำเอง )   และต่อมาพระอธิการเจริญ  สุขกาโม    ได้ลาสมณเพศ    หลวงพ่อเต็ง ได้รักษาการแทนเจ้าอาวาสวัด  และต่อมาหลวงพ่อเต็ง    ได้ไปจำพรรษาที่สำนักสงฆ์เขาดินอรัญญาราม(บ้านหนองสิมน้อย)
            เมื่อ วันที่ 8  กรกฎาคม  พ.ศ. 2531  พระอาจารย์ทองใบ  ถาวโร    ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดชัยสว่าง     การสร้างพระอุโบสถ์หลังใหม่ก็เป็นที่เรียบร้อย คิดเป็นมูลค่าประมาณ  ๔ ล้านบาท  และได้ทำพิธียกช่อฟ้า  เมื่อ  วันที่  9  เดือน มิถุนายน  พ.ศ. 2533  ต่อมาศาลาการเปรียญหลังเก่า  เป็นไม้ทั้งหลัง  เกิดชำรุกทรุดโทรม พุพัง และไม่สามารถใช้งานได้  ไม่สามารถบำเพ็ญการกุศลทางพระพุทธศาสนาได้ คณะกรรมการวัดจึงได้มีมติให้รื้อเพื่อสร้างใหม่
จึงได้ทำการรื้อศาลาการเปรียญหลังเก่าลง  เมื่อวันที่  ๑๐  มกราคม พ.ศ. 2545 และเริ่มก่อสร้าง เมื่อ วันพุธที่ 20  กุมภาพันธ์  พ.ศ. 2545 ตรงกับขึ้น  9 ค่ำ เดือน 4  แล้วเสร็จ วันพฤหัสบดีที่ 9 มิถุนายน  พ.ศ. 2548  ตรงกับวันขึ้น  3 ค่ำ  เดือน  7            ใช้งบประมาณในการก่อสร้างร่วมทั้งสิ้น 5,289,557.บาท
ห้าล้านสองแสนเก้าหมื่นแปดพันห้าร้อยห้าสิบเจ็ดบาทถ้วน       
                                                        
               

                                              

      ( พระครูสุวรรณชัยกิจ )

       เจ้าอาวาสวัดชัยสว่าง

 
บัณทึกเขียนข้อมูลเรียบเรียง
-  อ.สุทธิรัก   สาลี
-  พระสาคร  กวิวํโส
   แก้ไขเพิ่มเติม   ๑๐  ตุลาคม ๒๕๕๕