วัดโนนคูณ  ตั้งเมื่อวันที่  ๒๕  เดือน  มิถุนายน  พ.ศ.  ๒๕๕๐  บ้านดอนผึ้ง   หมู่ที่   ๕   ตำบลวาริน  อำเภอศรีเมืองใหม่  จังหวัดอุบลราชธานี   โดยมีพระอาจารย์  สมควร ได้มาปักกลดปฏิบัติธรรมเจริญภาวนาที่ป่าสาธารณะประโยชน์ของชุมชนบ้านโนนจิกหมู่ ๔    เมื่อปี พ.ศ.  ๒๕๓๙  ชาวบ้านเห็นการประพฤติปฏิบัติของท่านเกิดศรัทธา  จึงได้นิมนต์ให้ท่านอยู่จำพรรษา เลื่อยมา และตั้งชื่อสถานที่ว่า  ที่พักสงฆ์ “ป่าสามัคคีธรรม” ต่อมาเมื่อปี พ.ศ.  ๒๕๔๑  ก็มีพระอาจารย์ กัน  เข้ามาอยู่ได้นำพาชาวบ้านสร้างเสนาสนะ  และปฏิสังขรณ์ซ้อมแซมเสนาสนะทีมีอยู่  และชาวบ้านยังได้พูดคุยกันถึงเรื่องการสร้างวัดขึ้น  แต่สถานที่จะสร้างวัดนั้นเป็นป่าสาธารณะขอสร้างไม่ได้  จึงคิดหาที่จะสร้างวัด  ซึงชาวบ้านที่มีที่นาติดกับเขตป่าสาธารณะนั้นจึงได้บริจาคที่ดินให้จำนวน  ๓  ไร่  แต่ก็ยังไม่พอที่จะขอสร้างวัดได้  จึงขอซื้อเพิ่มอีกจำนวน  ๓  ไร่  รวมเนื้อที่ดินจำนวน  ๖  ไร่  จึงได้ดำเนินการขอสร้างวัด  ซึ่งชาวบ้านได้ประชุมหารือกันในที่ประชุมมีมติ  ให้นางคำผอง  ค่ำจุน  เป็นผู้ดำเนินการทำเรื่องขออนุญาตสร้างวัด  ต่อมาเมื่อปี  พ.ศ.  ๒๕๔๕  พระอาจารย์วิเชียร   สิริจนฺโท  ได้เข้ามาดูแล  และได้นำพาชาวบ้านสร้างเสนาสนะเพิ่ม  มี  กุฏิ  ๒  หลัง  ห้องน้ำ  โรงครัว  ส่วนการขอสร้างวัดนั้น  ได้ผ่านพิจารณาเห็นชอบของมหาเถรสมาคม  อนุญาตให้สร้างวัดและ  ได้ ประกาศตั้งเป็นวัดขึ้นในพระพุทธศาสนามีนามว่า  “วัดโนนคูณ”  เมื่อวันที่  ๒๕  เดดอน  มิถุนายน  พ.ศ.  ๒๕๕๐ 
              โดยมีพระอธิการวิเชียร  สิริจนฺโท   เป็นเจ้าอาวาสวัดรูปแรก  แต่งตั้ง เม่ือวันที่  ๒  เดือน  มีนาคม  พ.ศ.  ๒๕๕๑ - ๒๕๖๕
                      พระครูโสภณนพรัตน์         รักษาการแทนเจ้าอาวาสวัด  พ.ศ.  ๒๕๖๕ - ปัจจุบัน
               ที่มาของชื่อวัด
                       สถานที่ที่เข้ามาอยู่ในครั้งนั้นเป็นที่ป่าสาธารณะประโยชน์บ้านโนนจิก  ซึ่งชาวบ้านในแถบนั้นเรียกป่าแห่งนี้ว่า  “ดอนโนนคูณ”  จึงเป็นที่มาของชื่อ
             “วัดป่าโนนคูณ”  แต่ที่ได้รับอนุญาตให้ตั้งเป็นวัด  ป่าหายไปเหลือเพียง  “วัดโนนคูณ”