ตั้งอยู่เลขที่ ๑๙ หมู่ที่๙บ้านเค็งใหญ่ ตำบลเค็งใหญ่ อำเภอหัวตะพาน จังหวัดอำนาจเจริญ ดั้งเดิมนั้นวัดแห่งนี้เรียกขานนามว่า “วัดศรีโพธิ์ไทร” ด้วยบูรพาจารย์และบุรุษผู้ก่อสร้างวัดได้ยึดถือเอาตามภูมิศาสตร์ตั้งเป็นชื่อวัด เพราะสถานที่แห่งนี้มีต้นโพธิ์ใหญ่อายุหลายร้อยปีอยู่ภายในวัดจำนวน ๔ ต้นอยู่ใจกลางวัดประหนึ่งว่าเป็นองค์แทนสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า ๑ ต้น อยู่ทิศตะวันตกอีก ๑ ต้นประหนึ่งว่าแทนพระอานนท์หมาเถระเจ้าผู้เป็นเสมือนเงาติดตามพระพุทธเจ้า  อีก ๒ ต้นอยู่ทิศเหนือประหนึ่งว่าคู่อัครสาวกโมคคัลลาสารีบุตร ซึ่งเป็นที่สักการะบูชา เป็นทียำเกรงของชาวบ้าน ประดุจว่าเป็นต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ เพราะมีความเชื่อกันว่า “ต้นโพธิ์” เป็นต้นไม้ที่พระพุทธเจ้าประทับนั่งตรัสรู้ และมีอารักขเทวดาปกปักษ์รักษา ชาวบ้านจึงให้ความเคารพและได้เอาต้นโพธิ์นั้นมาเป็นตั้งเป็นชื่อวัด เรียกกันติดปากว่า “วัดศรีโพธิ์ไทร”
        ต่อมารัฐบาลได้ออก กฎกระทรวงฉบับที่๑ (พ.ศ. ๒๕๐๗) ออกตามความในพระราชบัญญัติคณะสงฆ์พ.ศ. ๒๕๐๕ ว่าด้วย การสร้าง การตั้ง การรวม การย้ายและการยุบเลิกวัด การขอรับพระราชทานวิสุงคามสีมาและการยกวัดร้างขึ้นเป็นวัดมีพระภิกษุอยู่จําพรรษา เจ้าคณะผู้ปกครองจึงได้สั่งการให้ทุกวัดทั่วประเทศให้ใช้ชื่อหมู่บ้านเป็นชื่อวัด วัดแห่งนี้จึงได้เปลี่ยนมาเป็น “วัดเค็งใหญ่” ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
        วัดเค็งใหญ่ มีพระพุทธรูปสำคัญศักดิ์สิทธิ์ปางมารวิชัย อยู่คู่กับวัดมาช้านานมีนามที่บูรพาจารย์กล่าวขาน บอกต่อกันสืบมาว่า “พระพุทธมงคลศรีโพธิ์ไทร์” (หลวงพ่อรวยรุ่งโรจน์)
 

Google Map Link
กดดู