-  วัดบ้านเก่าบ่อ  เริ่มตั้งเมื่อปี  พ.ศ.๒๓๖๙  ต่อมาประมาณปี  พ.ศ. ๒๔๓๐    ได้เกิดโรคระบาดขึ้น  เป็นเหตุให้เกิดความเดือดร้อน  จึงได้ย้ายวัดไปตั้ง       ณ สถานที่แห่งใหม่  คือ  วัดบ่อชะเนง  ในปัจจุบันนี้
       นับตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๔๗๔  เรื่อยมา ได้มีครูบาอาจารย์มาพักจำพรรษาอยู่ที่วัดบ้านเก่าบ่อนี้  หลายรูป  เป็นลำดับ  ดังนี้ คือ
¤ พระอาจารย์เสาร์  กนฺตสีโล          ¤ พระอาจารย์มั่น  ภูริทตฺโต
¤ พระอาจารย์กู่                           ¤ พระอาจารย์สิงห์  ขนฺตยาคโม
¤ พระอาจารย์กว่า                        ¤ พระอาจารย์หล้า
¤ พระอาจารย์มหาปิ่น  ปญฺญาพโล   ¤ พระอาจารย์สงค์
¤ พระอาจารย์บุญเพ็ง                   ¤ พระอาจารย์เกิ่ง  อธิมุตฺโต
¤ พระอาจารย์ทอง                       ¤ พระอาจารย์อ่อน
¤ พระอาจารย์มหาสี  อติโสภโณ      ¤ พระอาจารย์กงมา
¤ พระอาจารย์พวง                        ¤ พระอาจารย์ฝั้น  อาจาโร  เป็นต้น
       ในช่วงครูบาอาจารย์มาจำพรรษาอยู่นี้  ได้เทศนาอบรมสั่งสอน     ชี้แนะแนวทางแก่ญาติโยมเป็นประจำ  ทั้งในเรื่องการให้ทาน  รักษาศีล  เจริญเมตตา  ภาวนา  จนเป็นที่เข้าอกเข้าใจ  แจ่มแจ้งในธรรมปฏิบัติ       จึงเป็นเหตุให้ญาติโยมชาวบ้านเกิดศรัทธาปสาทะในคุณของพระรัตนตรัยอย่างมั่นคง จึงได้พากันเลิกความเชื่อเดิมๆ คือ  เชื่อถือผีปู่ตา  ผีตาแฮก      ผีไท้  ผีแถน  ผีบ้าน  ผีเรือน  เป็นต้น  และหลังจากนั้นเป็นต้นมา ก็ไม่มี   ครูบาอาจารย์มาอยู่จำพรรษา  จนเป็นเหตุให้กลายเป็นวัดร้างเรื่อยมา
       ต่อมา หลวงปู่ขาว อนาลโย  ซึ่งเป็นคนเกิดที่บ้านบ่อชะเนง ท่านได้ออกบวช  และได้ออกธุดงค์กรรมฐานเพื่อประพฤติปฏิบัติธรรมเป็นเวลาหลายปี  จนธรรมปฏิบัติเกิดขึ้นเต็มภูมิจิตภูมิใจของท่าน ในปี พ.ศ.  ๒๔๙๐  ท่านจึงได้กลับมาจำพรรษา  พักที่บนโบสถ์วัดบ้านเก่าบ่อแห่งนี้  เพื่อโปรดญาติโยมอันเป็นถิ่นปิตุภูมิ มาตุภูมิของท่าน  เป็นเวลา ๑  พรรษาและ หลังจากนั้น  หลวงปู่จึงได้กลับไปวัดถ้ำกลองเพล  จ.อุดรธานี  (จังหวัดหนองบัวลำภู  ในปัจจุบันนี้)
       ในปี  พ.ศ.  ๒๕๑๑  พระอาจารย์บุญมา  ได้มาพักปฏิบัติธรรม  ๑  พรรษา  หลังจากนั้นมาก็ไม่มีครูบาอาจารย์มาพักจำพรรษาอีกเลย  เพียงแต่มาพักปฏิบัติชั่วคราวเท่านั้น  เป็นอย่างนี้เรื่อยมา
เริ่มบูรณปฏิสังขรณ์วัดบ้านเก่าบ่อ
        เมื่อวันอาทิตย์ที่  ๑๕  มีนาคม  พ.ศ.  ๒๕๓๕  ซึ่งตรงกับวัน        ขึ้น  ๑๒  ค่ำ  เดือน ๔  ปีวอก  หลวงพ่อเจ้าคุณพระสิริพัฒนาภรณ์         เจ้าอาวาสวัดบ่อชะเนง     เจ้าคณะอำเภอหัวตะพาน  ในขณะนั้น  (ปัจจุบันเป็นเจ้าคณะจังหวัดอำนาจเจริญ)  โดยความเห็นชอบของ  พระเดชพระคุณ      พระอุดมญาณโมลี   เจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศ์  กรุงเทพมหานคร  กรรมการ-มหาเถรสมาคม, พระเดชพระคุณ พระธรรมฐิติญาณ เจ้าอาวาส-
วัดศรีอุบลรัตนาราม  เจ้าคณะภาค  ๑๐  (ธ)  จ.อุบลราชธานี,  คณะสงฆ์-อำเภอหัวตะพาน  และญาติโยมบ้านบ่อชะเนง  บ้านโพนแพง  บ้านแสนสุข         ได้มีมติและฉันทานุมัติ โดยพร้อมเพรียงกัน  ในการบูรณะและปฏิสังขรณ์วัดบ้านเก่าบ่อแห่งนี้ให้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมประจำอำเภอหัวตะพาน
       วันอาทิตย์ ที่  ๑๐  พฤษภาคม  พ.ศ.  ๒๕๓๕  ซึ่งตรงกับวัน  ขึ้น  ๙  ค่ำ  เดือน  ๖  ปีวอก  เป็นวันแรกที่ได้ออกมาอยู่ประจำ  และได้ถวายสังฆทาน  วางศิลามงคลเพื่อเปิดสำนักปฏิบัติธรรมวัดบ้านเก่าบ่อ  ดังนั้น ทางคณะสงฆ์และทายก ทายิกาของวัด จึงถือเอาที่๑๐ พฤษภาคม ของทุกปี เป็นวันทำบุญครบรอบวัดเป็นประจำทุกๆปีเพื่ออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้แก่บูรพชน  บูรพาจารย์  เป็นต้น
       วันที่ ๑๑ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๓๙ กรมการศาสนาโดยความเห็นชอบของมหาเถรสมาคมได้มีการประกาศยกวัดร้าง กล่าวคือ วัดบ้านเก่าบ่อแห่งนี้ให้เป็นวัดที่มีพระภิกษุอยู่จำพรรษา จึงสามารถสรุปประวัติการบูรณะและปฏิสังขรณ์วัด ตามลำดับได้โดยสังเขป ดังต่อไปนี้
       เดิมนั้นวัดนี้มีเนื้อที่อยู่  ๗  ไร่  ๓  งาน  ๑๗  ตารางวา  ประเภท  โฉนดที่ดิน  และได้ขยายเขตวัด  โดยได้รับบริจาคที่ดิน  และให้ค่าตอบแทน  จำนวน  ๕๗  ไร่ ๕๔ ตารางวา   รวมที่ดินทั้งหมด  ๖๘  ไร่  ๘๔ ตารางวาโดยสามารถแบ่งเป็น  ๕  เขต  ดังนี้
        ๑.  เขตพุทธาวาส       ๒.  เขตสังฆาวาส       ๓.  เขตอุบาสิกา 
        ๔.  เขตปฏิบัติธรรม    ๕.  เขตสถานธรรมสังเวช
       ในเขตปฏิบัติธรรมนั้น  คณะสงฆ์และพุทธศาสนิกชนทั่วไป ได้รวมใจกันสร้างพระประธานองค์ใหญ่  ขนาดหน้าตักกว้าง  ๕.๖๐ เมตร กล่าวคือ มณฑลพระประธาน  พระเดชพระคุณ พระอุดมญาณโมลี ได้เมตตาตั้งชื่อพระประธานองค์ใหญ่ว่า “พระพุทธสันติสุขไพศาล อุดมมงคลจักรวาฬประสิทธิ์”  ภายในองค์พระประธานนั้นได้บรรจุ พระบรมสารีริกธาตุ  พระธาตุ  และวัตถุมงคลเป็นจำนวนมาก   สมเด็จพระญาณสังวร  สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปรินายก ได้ทรงพระเมตตาประทานพระบรมสารีริกธาตุ          เพื่อนำมาบรรจุในองค์พระประธาน   หลวงพ่อพระครูวิศาลเขมคุณ  เจ้าอาวาสวัดพิชโสภาราม  ได้นำพระธาตุมาร่วมบรรจุด้วย เพื่อเป็นที่กราบไหว้สักการะบูชาของพุทธศาสนิกชนทั่วไป
       เริ่มดำเนินการก่อสร้างพระประธาน ในวันที่ ๑ เดือนมกราคม        พ.ศ.๒๕๓๖ และแล้วเสร็จการก่อสร้าง ในวันที่ ๑  เดือนมกราคม        พ.ศ.๒๕๓๘  สิ้นงบประมาณในการก่อสร้างรวมทั้งบริเวณมณฑลนั้นด้วย เป็นเงินจำนวน ๒,๐๐๐,๐๐๐  บาท  (สองล้านบาทถ้วน)
       ในปีต่อมา  พุทธบริษัททุกฝ่ายได้บูรณะองค์พระประธานใหม่                พระเดชพระคุณพระอุดมญาณโมลี  ได้เมตตามาเป็นประธานจัดงานฉลองสมโภช  และทำบุญคล้ายวันเกิด  บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ  พระธาตุ  และวัตถุมงคล  เมื่อวันที่  ๒๙  ธันวาคม  พ.ศ.  ๒๕๓๙
       ในปี  พ.ศ. ๒๕๔๖  เจ้าประคุณสมเด็จพระมหาวีรวงศ์ 
(พระอุดมญาณโมลี  ในสมัยนั้น) ซึ่งเป็นผู้มีถิ่นกำเนิดเกิดที่บ้านบ่อชะเนง      ได้ปรารภให้มีการก่อสร้าง  “ถาวรเจติยมหาวิหาร”  เพื่อมุงบังองค์         พระประธานใหญ่ เพื่อให้เป็นที่ประพฤติปฏิบัติธรรมได้ในฤดูฝนและฤดูแล้ง
       คณะศิษยานุศิษย์  ทั้งบรรพชิตและคฤหัสถ์ จึงได้ร่วมกันดำเนินการก่อสร้างฯ  โดยเจ้าประคุณสมเด็จฯ  ได้มอบปัจจัยส่วนตัว  เป็นจำนวน  ๔๑๗,๕๐๐  บาท  คุณสุธาสินี  นิติสาครินทร์  เป็นเจ้าภาพหลัก  บริจาคปัจจัย  ๒,๗๐๐,๐๐๐  บาท  ตลอดทั้งผู้มีจิตศรัทธาบริจาคทั่วไป  และนอกจากนั้น ยังได้ร่วมกันบูรณะองค์พระประธาน  และธรรมจักรทั้ง  ๒  ด้านใหม่ ด้วยการปิดทองทั้งหมด 
       ส่วนพระอนุโลมนั้น  คุณสุธาสินี  นิติสาครินทร์  ได้นำพลอยสีแดงเม็ดใหญ่มาใส่  หลวงพ่อ พระครูสุทธิวราภรณ์  วัดถ้ำพรหมสวัสดิ์  ได้นำพลอยสีขาวเม็ดใหญ่มาบรรจุ  และผู้มีจิตศรัทธาที่ได้บริจาคซื้อพลอยสีขาวเม็ดเล็ก  ๓๑  เม็ด  มาใส่ล้อมรอบพลอยสีแดงอีกด้วย 
       ส่วนยอดเจดีย์ซึ่งเป็นพระธาตุพนมจำลอง  พุทธบริษัทได้พร้อมใจกันสร้างฉัตร ๑๖  ชั้น และบรรจุแผ่นเงินหนัก ๒๘  บาทและทองคำหนัก ๑๖  บาทไว้บนยอด  ๙  ชั้น   ส่วนภายในองค์พระธาตุพนมจำลองนั้นได้บรรจุ         พระบรมสารีริกธาตุ  พระธาตุ  และวัตถุมงคลเป็นจำนวนมาก
       พระบรมสารีริกธาตุนั้น เจ้าประคุณ สมเด็จพระมหาวีรวงศ์          เป็นองค์ประทานมอบให้  ซึ่งได้รับเมตตาจาก  พระอาจารย์ไมตรี  ิตปญฺโญ  เจ้าอาวาสวัดทางสาย  จ.ประจวบคีรีขันธ์  เป็นผู้ประสานงาน  และได้รับแรงศรัทธาจาก  คุณทองดี  หรรษคุณารมณ์  เป็นผู้จัดการถวายทุกอย่าง  นอกจากนั้นยังได้รับเมตตาธรรมจากพระเถรานุเถระหลายรูป      ได้นำพระบรม-สารีริกธาตุ  พระธาตุ  และวัตถุมงคลมาร่วมบรรจุด้วย  เพื่อน้อมถวายเป็นมุทิตาสักการะในวันทำบุญคล้ายวันเกิด และฉลองอายุวัฒนมงคล  ๘๖  ปี  ของ  เจ้าประคุณสมเด็จพระมหาวีรวงศ์ 
        เจ้าประคุณสมเด็จ ฯ ได้เป็นองค์ประธานบรรจุ เมื่อวันที่  ๒๙   ธันวาคม  พ.ศ.  ๒๕๔๖  ณ  วัดบ้านเก่าบ่อ   ตำบลหนองแก้ว   อำเภอหัวตะพาน
จังหวัดอำนาจเจริญ
       ระยะเวลาในการดำเนินการก่อสร้าง  ถาวรเจติยมหาวิหาร  บูรณะปิดทององค์พระประธาน  และธรรมจักรทั้ง ๒  ข้าง เป็นเวลา ๙ เดือนเต็ม  (จำนวน ๒๗๕  วัน)  คือ  เริ่ม  ๑๙  มีนาคม – ๑๙  ธันวาคม  ๒๕๔๖
นอกจากนั้นยังได้สร้างเสนาสนะขึ้นหลายอย่าง เช่น  อุโบสถการเปรียญ  ๒  ชั้น  กำลังดำเนินการก่อสร้างอยู่ ศาลาปฏิบัติธรรม  ศาลารับรอง  กุฎี  ๓๐  หลัง  มีห้องน้ำในตัว  ที่พักแม่ชี  กัปปิยะภูมิ  สระน้ำ  ห้องน้ำ  ห้องสุขา  หลายแห่ง  ตลอดบริเวณวัด  และสถานที่พักปฏิบัติธรรม เป็นต้นโดยได้รับเมตตาธรรมจากพระมหาเถระ  พระภิกษุสามเณร  และพุทธศาสนิกชนหลายๆ ฝ่าย    เพื่ออำนวยความสะดวกในการประพฤติวัตรปฏิบัติธรรมของพระภิกษุ  สามเณร  อุบาสก  อุบาสิกา  ทั้งที่อยู่ประจำ  และมาจากหลายๆ จังหวัด  ซึ่งมีการประพฤติปฏิบัติธรรมต่อเนื่องกันอยู่ตลอดเวลาไม่ได้ขาดจนถึงปัจจุบันนี้
ในปีมหามงคล  วโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙      ทรงครองราชย์ครบ ๖๐ ปี คณะสงฆ์และคณะกรรมการทุกฝ่าย ตลอดทั้งข้าราชการ พ่อค้า ประชาชน มีมติเป็นเอกฉันท์พร้อมใจกันก่อสร้าง “พิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้งบูรพาจารย์” ทั้งฝ่ายวิปัสสนาธุระ และคันถธุระ  จำนวน ๒๔ รูป มีหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต ,หลวงปู่ขาว อนาลโย เป็นต้น    ณ  อุโบสถการเปรียญชั้นที่ ๒ วัดบ้านเก่าบ่อ  เพื่อเฉลิมพระเกียรติ  และน้อมเกล้าถวายเป็นพระราชกุศลแด่องค์สมเด็จพระภูมิพลมหาราช

เอกสารเกี่ยวกับวัด 1 : (386.46 kb)

เอกสารเกี่ยวกับวัด 2 : (305.49 kb)

เอกสารเกี่ยวกับวัด 3 : (1.95 mb)

Google Map Link
กดดู