วัดละดาวัลย์
วัดละดาวัลย์ ตั้งอยู่บ้านหนองแต้ หมู่ที่ ๑ ตำบลหนองสูง อำเภอหนองสูง จังหวัดมุกดาหาร สังกัดคณะสงฆ์นิกาย ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ ๙ ไร่ ๓ งาน น.ส.3 เลขที่ 2493
อาณาเขตวัด ทิศเหนือ จดที่ดิน นายชุม แสนโคตร
จดที่ดินสาธารณะ ทิศใต้
ทิศตะวันออก จดถนนสาธารณะ
ทิศตะวันตก    จดที่ดิน นายค้าย อาจวิชัย
มีที่ธรณีสงฆ์ จำนวน 1 แปลง รวมที่ดินตั้งวัดและที่ธรณีสงฆ์ เป็นจำนวนเนื้อที่ ๑๕ ไร่ ๒๖ ตารางวา
อาคารเสนาสนะ ประกอบด้วย
๑.ศาลาการเปรียญ จำนวน ๑ หลัง กว้าง ๑๒ เมตร ยาว ๑๗ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๕๕๑
๒. โรงครัวโครงสร้างเหล็ก จำนวน ๑ หลัง กว้าง ๑๒ เมตร ยาว ๑๐ เมตร
๓.กุฎิชั้น ๒ ชั้น (ล่างปูกระเบื้อง ชั้นบนปูไม้) จำนวน ๑ หลัง กว้าง ๑๕ เมตร ยาว ๑๓.๕ เมตร
สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๕๖๑ สิ้นงบประมาณ ๖๔๑,๑๔๐ บาท
๔.กุฎิชั้นเดียวโครงสร้างเหล็ก จำนวน ๔ หลัง กว้าง ๔.๘ เมตร ยาว ๕.๔ เมตร รวม ๔ หลัง
๕.กุฏิชั้นเดียวโครงสร้างไม้ จำนวน ๑ หลัง กว้าง ๑๑.๕ เมตร ยาว ๑๕ เมตร
๖.กุฏิ ๒ ชั้น บนไม้ โครงสร้างไม้) กว้าง ๑๐.๖ เมตร ยาว ๑๐.๙ เมตร ชั้นล่าง คสล. ๒๕๒๔
๗.ศาลาปฏิบัติธรรม กว้าง ๑๒ เมตร ยาว ๑๖ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๕๕๕
๘. ศาลาพักญาติ จำนวน ๑ หลัง กว้าง ๑๒ เมตร ยาว ๑๕ เมตร สร้างเมื่อ วันที่ ๒๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๓
๙.ห้องสุขา ห้องน้ำ จำนวน ๕ ห้อง (ห้องโยม)
๑๐. ห้องน้ำห้องสุขาพระภิกษุ จำนวน ๙ ห้อง
๑๑. เมรุเผาศพ จำนวน ๑ หลัง สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๕๕๓
มีพระภิกษุจำพรรษา จำนวน ๕ รูป
ประวัติความเป็นมา
วัดละดาวัลย์ บ้านหนองแต้ แรกเริ่มเดิมทีมีวัดสืบสานพระพุทธศาสนาสร้างในราว ปี พ.ศ. ๒๓๘๓ สันนิฐานชื่อว่า“วัดดอนทาดา” สร้างสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น ในสมัยรัชกาลที่ ๓ เนื้อที่วัด รวม ๒ ไร่เศษ และในภายหลังมีร่องรอยให้เห็นเขตพัทธสีมาอุโบสถ เป็นแผ่นหินศิลาโค้งซ้อนกัน ๓ แผ่น รวม ๔ ด้าน เนื้อที่ด้านกว้างประมาณ ๕ เมตร ด้านยาวประมาณ ๔ เมตร และปรากฏเห็นซากเสาหอธรรมาสน์ไม้ตะเคียนทอง
หลงเหลืออยู่บริเวณตรงกลางลานวัด เข้าใจว่าคงจะอยู่ตรงกลางหอแจก (ศาลาการเปรียญ) มีต้นพระศรีมหาโพธิ์ ขนาดใหญ่ประมาณ ๕ คนโอบล้อม สูงประมาณ ๑๕-๒๐ เมตร จำนวน ๕ ต้น อยู่ทางด้านทิศเหนือ จํานวน ๕ ต้น ติดกับแนวอุโบสถ ด้านทิศตะวันออก จํานวน ๖ ต้น ด้านทิศใต้ จำนวน ๖ ต้น มีต้นไม้ยางนา ขนาดใหญ่ ประมาณ ๓ คนโอบล้อม จำนวน ๙-๑๐ ต้น เรียงรายอยู่บริเวณลานวัด นอกจากนั้นยังมีไม้ยืนต้น
ปรากฏให้เห็นได้แก่ ต้นกล้วยเห็น ต้นมะไฟ ต้นไม้ (ไม้เหียง) ต้นไผ่บ้าน เถาวัลย์นมยาน (เป็นไม้เลื้อยใบหนาสีเขียวเข้มขนาดเท่าใบเสาวรส ยางเหนียวสีขาวคล้ายกับยางขนุน) ต้นหนามคัดเค้า ต้นคำพี้แดง ต้นมะเขือบ้า(ดอกคล้ายลำโพงยาวกินแล้วมีอาการวิงเวียนคล้ายคนเป็นบ้าหายจนกว่าจะหมดฤทธิ์) มีสภาพร่มรื่นที่มีป่ามีต้นไม้ขนาดใหญ่ปกคลุมเป็นที่อยู่อาศัยของนกฮูก และนกต่าง ๆ รวมทั้งกระรอกบิน(บ่าง) ตุ๊กแก กิ้งก่าบินจักจั่นเรไร (แมงเฮ้) ขุดรูขลุยมีจักจั่นตัวอ่อน (แมงว้าง) เต็มพื้นผิวที่มีใบไม้ยางนาแห้ง และเครือนมยานปกคลุมชาวบ้านที่ไม่กลัวบาปก็จะนําหนามวง (ทะลายลูกหวาย) มัดติดกับไม้แก่นปอกระเจาสอดลงไปในรูขลุยแมงว้าง ซึ่งมีขนาดโทเท่ากับเงินเหรียญ ๕ บาทในปัจจุบัน ลึกตรงลงในแนวดิ่งประมาณ ๒ เมตร เพื่อให้หนามงวง (ทะลายลูกหวาย) เกาะเกี่ยวตัวอ่อนขึ้นมา แล้วนำไปคั่วทําเป็นอาหาร ตัวอ่อนแมงว้างจะลอกคาบเป็นจักจั่นเรไรตัวแก่ ขนาดโตเท่ากับเมล็ดขนุนสุก เกาะอยู่ตามต้นยางนา แล้วพากันส่งเสียงร้องระงม ไพเราะ
เพราะพริ้ง วิเวก วังเวง ในยามค่ำแลงลง ช่วงพระอาทิตย์แดงโพล้เพล้ หรือประมาณ ๕-๖ โมงเย็น ในเดือนพฤษภาคม-กันยายน ของทุก ๆ ปี ในตอนกลางคืนมีแสงหิ่งห้อยเต็มไปหมด เงียบสงัด ผู้คนไม่กล้าย่างกายเข้าไป เพราะผู้เฒ่าผู้แก่ที่เกิดก่อนเล่าให้ฟังในตอนกลางคืนจะปรากฏมีผีเปรตไม่มีเสื้อผ้าปากเท่ารูเข็มมีผมยาว ตัวโต ตาโต ห้อยหัวหย่อนลงพื้นดิน ทำให้เห็นปรากฏอยู่เนืองนิตย์ โดยเฉพาะในวันพระ (ผู้ไทเรียก“วันศีล”) ถ้าใครไม่เชื่อหรือลบหลู่จะมีอันเป็นไป เช่น เป็นไข้สูง ตกกลางคืนละเมอเพ้อฝันต่างๆ นานา
วัดดอนทาดาเดิมทีมีพระสงฆ์มาจําพรรษาอยู่เป็นประจํา คุณย่าโอ กลางประพันธ์ เป็นทายาทเจ้ามหาธีราช (ขณะอายุ ๙๐ ปี) ในช่วงปี พ.ศ. ๒๕๐๔ ได้เล่าให้ลูกหลานเหลนฟังว่าสมัยที่คุณย่าเป็นเด็กอายุราว ๒-๓ ขวบ ยังนุ่งผ้าซิ่นหลุดลุ่ย เคยไปถวายภัตตาหารเพลกับคุณยายของคุณย่า ในราวปี พ.ศ. ๒๕๑๑ ยังมีพระภิกษุอาศัยอยู่ในวัดนี้ หลังจากนั้นก็มีพระภิกษุมาจำพรรษาปีเว้นปี และก็ห่างเหินไปเรื่อยๆจนกลายเป็นวัดร้างไป สาเหตุคุณย่าบอกว่าคงจะเป็นช่วงที่คุณย่าอยู่ในวัยสาวแรกรุ่น ได้เกิดโรคห่าระบาด(โรคอหิวาต์) ผู้คนและสัตว์เลี้ยง เช่น วัว ควาย ข้าง ม้า หมู เป็ด ไก่ ได้ล้มเจ็บและตายห่าเป็นจํานวนมาก
ชาวภูไทวังฯที่อาศัยอยู่ริมห้วยบังอี่ (บริเวณทุ่งนาอาจารย์ธัญรัตน์ กลางประพันธ์ บ้านหนองสูง หมู่ที่ ๑ ต.หนองสูงเหนือ) หรือบ้านห้วยแมงอี่ ซึ่งมีร่องรอยต้นมะพร้าวสูงคงเหลืออยู่ ต้องย้ายบ้านไปอยู่ในบ้านป่าเม็กและบ้านหนองแต้ในปัจจุบัน ได้หนีความตาย จนชาวบ้านหนองแต้ เงียบเหงาด้วยผู้คน บางรายได้พาครอบครัวหนีไปอยู่ตามไร่ตามนาอยู่ทางบ้านวังไฮ บ้านนาหนองแคน บ้านดงมะแหน่ง ต้นตระกูลวังวงศ์ ที่อาศัยอยู่บ้านห้วยแมงอี่ (แมงอี่คือจักจั่นตัวสั้นเล็ก ๆ ส่วนใหญ่จะเกาะกลุ่มกันอาศัยอยู่ตามต้นจามจุรี ส่งเสียงร้องดังแหลม ๆ ตลอดทั้งกลางวัน และกลางคืนในช่วงเดือน มีนาคม เมษายน ของทุกปี) ก็จะพากันอพยพไปอยู่บ้านหนองแต้ และบ้านป่าเม็ก บางส่วน
หลังจากนั้นชาวบ้านหนองแต้ก็ได้พากันย้ายหอทาดาเป็นที่สถิตดวงวิญญาณบรรพบุรุษไปตั้งอยู่ที่ป่ารกชัฏ เนื้อที่ประมาณ ๑๕ ไร่เศษ (ติดกับวัดละดาวัลย์ ทางด้านทิศใต้ในปัจจุบัน)
วัดละดาวัลย์ ตั้งอยู่เลขที่ ๑๐๑  บ้านหนองแต้ หมู่ที่ ๑ ตำบลหนองสูง อำเภอหนองสูง จังหวัดมุกดาหาร สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ ๙ ไร่ ๓ งาน น.ส.๓ เลขที่ ๒๕๕๓ เขตทิศเหนือ จดที่ดิน นายชุ่ม แสนโคตร (คุณพ่อของคุณหมอ ยุวเรศ อาจวิชัย แสนโคตร) สังกัดโรงพยาบาลอำเภอคำชะอี) สมรสกับอาจารย์ประมวล อาจวิชัย อดีตครูใหญ่โรงเรียนบ้านหนองเอี่ยนดง ตำบลน้ำเที่ยงปัจจุบันข้าราชการบำนาญ ถึงแก่กรรมแล้ว มีภูมิลำเนาอยู่ที่บ้านน้ำเที่ยง ตำบลน้ำเที่ยง อำเภอคำชะอี จังหวัดมุกดาหาร
ทิศใต้ จดที่ดินสาธารณะและลำห้วยบง ทิศตะวันออก จดทางสาธารณะ (เดิมเป็นเส้นทางการสัญจรของชาวบ้าน เป็นทางเกวียน สายบ้านหนองแต้ ข้ามลำห้วยบังอี่ ไปยังบ้านนาหนองแคน ทิศตะวันตก จดที่ดินนายค้าย อาจวิชัย (คุณพ่อของ ร.ต.ต.เอกชัย อาจวิชัย (ครั้ง หรือคำนึง) มีที่ธรณีสงฆ์ จำนวน ๑ แปลง เนื้อที่ ๑๕ ไร่ ๒๖ ตารางวา (คาดว่าจะเป็นที่ดินดอนทาดา เพราะมีเนื้อที่ใกล้เคียงกัน เป็นป่าไม้เบญจพรรณกึ่งป่าดงดิบ ซึ่งมีเถาวัลย์ และสมุนไพรหลายชนิด เป็นสถานที่ตั้งหอทาดาเพื่อเป็นที่สถิตดวงวิญญาณของ
บรรพบุรุษชาวผู้ไทที่อพยพมาจากเมืองบก เมืองวัง เมืองคำอ้อ เมืองอ่างคำ เมืองน้ำน้อยอ้อยหนู ในสมัยรัชกาลที่ ๓ โดยการนำของเจ้าเมืองหนองสูง (พระไกรสรราช) ปัจจุบันอยู่ทางทิศเหนือของประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว และเมืองแกงเมืองแถง หรือเมืองเดียรเวียนฟู ประเทศเวียดนาม ในปัจจุบัน) มีอาคารเสนาสนะประกอบด้วย ศาลาการเปรียญ เป็นอาคารไม้ จำนวน ๑ หลัง กุฏิสงฆ์ จำนวน ๒ หลัง
เป็นอาคารไม้ ๑ หลัง และครึ่งตึกครึ่งไม้ ๑ หลัง สร้างเมื่อ ปี พ.ศ. ๒๕๒๔
วัดละดาวัลย์ ตั้งเมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๐ ชาวบ้านหนองแต้สร้างวัดขึ้น โดยการนำของพระมหาปาน(สกุลฐานะเดิม) แสนสุข หรือกำนันมหาปาน แสนสุข ชาติภูมิ เกิดที่บ้านหนองแต้ เป็นเด็กกำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เยาว์วัย และไปเติบใหญ่อาศัยอยู่กับญาติพี่น้องที่บ้านนาหนองแคน ปัจจุบันมีภูมิลำเนาอยู่ที่บ้านหนองสูงหมู่ที่ ๑ ตำบลหนองสูงเหนือ อำเภอหนองสูง จังหวัดมุกดาหาร เป็นคุณพ่อของ อาจารย์สามารถ แสนสุขอดีตผู้อำนวยการโรงเรียนชุมชนเมืองหนองสูง ตำบลหนองสูงเหนือ อำเภอหนองสูง จังหวัดมุกดาหาร และตำแหน่งประธานสภาวัฒนธรรมอำเภอหนองสูง คนปัจจุบัน นายสามารถ แสนสุข มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน จำนวน ๕ คน ดังนี้
๑. ร้อยตำรวจเอกหญิง สันติยา อาจวิชัย ข้าราชการบำนาญ สังกัดเดิม สถานีตำรวจภูธรอำเภอคำชะอี สมรสกับ ร.ต.ต. เอกชัย อาจวิชัย (ครั้ง หรือคำนึง) บ้านหนองแต้ เป็นข้าราชการบำนาญ ปัจจุบันมีภูมิลำเนาอยู่ที่เทศบาลตำบลน้ำเที่ยง อำเภอคำชะอี จังหวัดมุกกดาหาร
๒. นางพาลี แสนสุข สมรสกับนายสม ไตรยวงศ์ บ้านภู ตำบลบ้านเป้า ปัจจุบันอยู่บ้านหนองสูงหมู่ที่ ๘ ตำบลหนองสูงเหนือ มีบุตรหลานเป็นเจ้าของอาคารพาณิชย์ตลาดสดอำเภอหนองสูง หลายคูหา
๓. อาจารย์สมพาล แสนสุข ครูชำนาญการพิเศษ (ข้าราชการบำนาญ)
๔. นางวิมาน แสนสุข (สามีประกอบการรับเหมาก่อสร้าง)
๕. อาจารย์สามารถ แสนสุข ครูชำนาญการพิเศษ (อดีต ผอ.ร.ร.ชุมชนเมืองหนองสูง) สมรสกับนางอนามัย นครชัย ครูชำนาญการพิเศษ (ข้าราชการบำนาญ) โรงเรียนบ้านโนนยาง ต. โนนยาง อ.หนองสูงน้องสาวของอาจารย์พันใจ นครชัย อดีตศึกษาศึกษานิเทศน์ชำนาญการพิเศษ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจังหวัดมุกดาหาร ปัจจุบันเป็นคณะกรรมการสภาวัฒนธรรมอำเภอหนองสูง อยู่บ้านหนองสูง หมู่ที่ ๘ ตำบลหนองสูงเหนือ อำเภอหนองสูง จังหวัดมุกดาหาร
๖. อาจารย์สุขสีโม แสนสุข ครูชำนาญการพิเศษ (ข้าราชการบำนาญ) ปัจจุบันมีภูมิลำเนาอยู่ที่อำเภอศรีสงคราม จังหวัดนครพนม เป็นผู้ที่มีที่ดินเพื่อการเกษตร รวมทั้งที่ดินทำไร่ทำนา ไม่น้อยกว่า ๓๐๐ ไร่ มีรถแทรกเตอร์ไถนา และรถเกี่ยวข้าวไม่น้อยกว่าอย่างละ ๕ คัน (ข้อมูลจากคุณครูลออศรี คะฉาวงศ์ หรืออาจวิชัย)
ในปี ๒๕๒๕ กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ ได้ทำการขึ้นทะเบียนวัด มีเจ้าอาวาสวัด คือพระหลิม ปภากโร น.ธ. เอก หรือ พระครูปภากรวิโรจน์ อดีตพระอุปัชฌาย์ (พ.ศ. ๒๕๑๖-๒๕๓๘)และเจ้าคณะตำบลหนองสูง/เจ้าคณะอำเภอหนองสูง (ช่วงปี ๒๕๑๖-๒๕๒๘ และ ๒๕๒๘-๒๕๓๘) ตามลำดับโดยองค์ท่านเคยจำพรรษาอยู่ที่วัดละดาวัลย์ บ้านหนองแต้ อยู่จำพรรษากับพระกล้วย ญาณวีโร อดีตเจ้าคณะตำบลคำชะอี อำเภอคำชะอี จังหวัดนครพนม ในช่วงนั้นมีพระภิกษุสามเณรจำพรรษาอยู่ที่วัด
ละดาวัลย์บ้านหนองแต้ มาโดยลำดับ ดังนี้
๑. พระมหาปาน (สกุลฐานะเดิม แสนสุข) เคยบรรพชาเป็นสามเณรและเป็นเณรอุปฐากองค์หลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโล พ่อแม่ครูบาอาจารย์ของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต พระบูรพาจารย์สายวิปัสสนากรรมฐาน ในสมัยที่องค์หลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโล ได้มาปฏิบัติธรรมจำพรรษาอยู่ที่วัดถ้ำจำปากันตสีลาวาส และได้บรรลุธรรมขั้นสูงสุด(พระอรหันต์) อยู่ที่นั่นในช่วง ปี พ.ศ. ๒๕๕๔-๒๕๕๙
๒. พระกล้วย ญาณวิโร (พระจากบ้านนาโก อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์) ซึ่งในแต่ละพรรษาจะมีพระเณร จำพรรษาไม่น้อยกว่า ๑๐ รูป
หลวงตาท้อน (สกุลฐานะเดิม ปัททุม เป็นพระที่อยู่บ้านหนองโอใหญ่ ตำบลหนองโนนยาง อำเภอหนองสูง) ซึ่งพระครูสุจินต์วราภรณ์ เจ้าอาวาสวัดนรวราราม บ้านหนองโอใหญ่ ตำบลโนนยาง มีศักดิ์เป็นหลาน
๓. พระหลิม ปภากโร (พระครูประภากรวิโรจน์ พระอุปัชฌาย์ อดีตเจ้าคณะเจ้าตำบล/จ.อ.หนองสูง)
๔. พระเหลิน (สกุลฐานะเดิม แสนโคตร เคยดำรงตำแหน่ง กำนันตำบลหนองสูง ซึ่งเป็นบุตรของเจ้ามหาธีราช อดีตกำนันตำบลหนองสูง ทายาทเจ้าเมืองหนองสูง หรือพระไกรสรราช องค์ที่ ๑ ในรัชกาลที่ ๓)
- พระมหาสร้อย (สกุลฐานะเดิม กลางประพันธ์ จบเปรียญธรรมวัดบวรนิเวศ กรุงเทพมหานคร อดีตผู้ใหญ่บ้านหนองแต้) คุณปู่ของ ดร. มารศรี กลางประพันธ์ อธิการ มหาวิทยาลัยราชภัฏ สกนคร ซึ่งเป็นทายาทของเจ้ามหาราช อดีตกำนันตำบลหนองสูง
-หลวงตากลิ่น (สกุลฐานะเดิม อาจวิชัย) คุณตาของคุณหมอยุวเรศ แสนโคตร (อาจวิชัย) เป็นคุณปู่ของอาจารย์ชมเชย อาจวิชัย คุณหมอเชิดชัย อาจวิชัย หน.หน่วยควบคุมโรคมุกดาหาร-อุบลราชธานี และคุณหมอฉวีวรรณ ชาญรบ สังกัดโรงพยาบาลหนองสูง อำเภอหนองสูง จังหวัดมุกดาหาร ปัจจุบันถึงแก่กรรม)
-หลวงตาจันทร์ลา (สกุลฐานะเดิม กลางประพันธ์ คุณพ่อของนายบุญสอน กลางประพันธ์
อดีตกำนันตำบลหนองสูง ซึ่งนายบุญสอน กลางประพันธ์ คือพ่อตานายประจิตร จันปุ่ม กำนันตำบลหนองสูงคนปัจจุบัน)
-หลวงตาเสียว (สกุลฐานะเดิม กลางประพันธ์ ซึ่งเป็นทายาทของเจ้ามหาธีราช อดีตกำนันตำบลหนองสูง เป็นคุณปู่ของอาจารย์เสวก กลางประพันธ์ อดีตผู้อำนวยการโรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ซึ่งเป็นโรงเรียนกวดวิชาของจังหวัดมุกดาหาร และอาจารย์เสนอ กลางประพันธ์ อดีตผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านค้อพิทยา โรงเรียนหนองสูงสามัคคีวิทยา โรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย และโรงเรียนมุกดาวิทย์ อำเภอเมือง จังหวัดมุกดาหาร อาจารย์เสนอ กลางประพันธุ์ ปัจจุบันอยู่บ้านหนองสูง หมู่ที่ ๘ เป็นหลานของเจ้ามหาธีราชอดีตกำนันตำบลหนองสูง)
-หลวงตาเนาว์ (สกุลฐานะเดิม มะโยธา เป็นพระที่อยู่บ้านหลุบปึ้ง ตำบลหนองสูงใต้ อำเภอหนองสูงสืบเชื้อสายเจ้าสุโพธิ์ (ไกยนา) ผู้ก่อตั้งบ้านนาตับเต่า (บ้านหลุบปิ้ง) บุตรของเจ้าวรสาร ซึ่งเป็นทายาทของเจ้าเมืองหนองสูง ผู้ก่อตั้งบ้านหลุบภู (บ้านภู ต.บ้านเป้า) ส่วนต้นตระกูล “ผ่องแผ้ว” มาจากบ้านหนองทับม้า บ้านนาไร่ใหญ่ จ.อุบลราชการธานี อำนาจเจริญ) และนายเฉย มะโยธา ผญบ.คนที่ ๘ เป็นบุตรหลวงตาเนาว์
๕. หลวงตากรานต์ (กาแก้ว) (สกุลฐานะเดิม กลางประพันธ์ คุณพ่อของอดีตผู้บัญชาการเรือนจำจังหวัดมหาสารคาม (นายกรานต์ กลางประพันธ์) อาจารย์ศีลธรรม กลางประพันธ์ อดีตครูโรงเรียนบ้านวังไฮ พันเอกอดุลย์ กลางประพันธ์ และ นายกลมสี กลางประพันธ์ (ข้าราชการบำนาญ) อดีตพัศดีเรือนจำจังหวัดอุดรธานี
- หลวงตาแทว (สกุลฐานะเดิม จันปุ่ม เป็นน้องชายคุณพ่อของอาจารย์บานใจ จันปุ่ม บ้านหนองสูง หมู่ที่ ๒)
๖. หลวงตาบุญมี (สกุลฐานะเดิม ไม่ทราบ เป็นพระที่อยู่บ้านแข้ ตำบลบ้านค้อ อำเภอคำชะอี) อดีตผู้นำระดับสูง แนวร่วมพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (สังคมนิยม) จำพรรษา พ.ศ. ๒๕๑๕-๒๕๒๐
๗. หลวงตา/พระอธิการบุญชิม วิสุทโธ อดีตเจ้าอาวาสวัดศรีสุวรรณาราม บ้านวังไฮ ตำบลภูวง
๘. พระอธิการใคร ปญฺญาธโร (เป็นพระที่อยู่บ้านแคนใหญ่ ตำบลแคนใหญ่ อำเภอเมือง จังหวัดร้อยเอ็ด) พ.ศ. ๒๕๔๑-๒๕๖๑
๙. พระอธิการมีชัย กตปุญโญ น.ธ.เอก (เป็นพระที่อยู่บ้านหนองกุง ตำบลภูเงิน อำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด คณะญาติโยม ชาวบ้านหนองแต้ ได้พร้อมใจกันไปอาราธนานิมนต์มาจำพรรษาอยู่วัดละดาวัลย์บ้านหนองแต้ รวม ๒ ครั้ง ๒ หน ขณะที่องค์ท่านประจำอยู่ที่วัดป่าสันติวนาวาส บ้านหนองกุง ตำบลภูเงิน อำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด จนกระทั่งได้รับตราตั้งให้ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดละดาวัลย์ บ้านหนองแต้ ตำบลหนองสูง (๑ เมษายน ๒๕๖๒ ถึงปัจจุบัน) โดยมีพระภิกษุที่ร่วมอยู่ประจำวัด ดังนี้
- พระอานนท์ อานนฺโท (เป็นพระที่อยู่บ้านท่าลาด ตำบลเหล่าน้อย อำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด)
- พระไกรลาส กลุลยาโณ (เป็นพระที่อยู่บ้านท่าลาด ตำบลเหล่าน้อย อำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด)

Google Map Link
กดดู